EFORLU MOZART

     21. yüzyılda Frank Lampard, Steven Gerrard, Paul Scholes, Xavi, Iniesta gibi çok sayıda elit 8 numara izledik. Luka Modric de hiç şüphesiz bu isimler arasında rahatlıkla anılabilir. Üç gün önce 39. yaşına giren Modric'in, Xavi'ye en çok benzeyen merkez orta saha olduğunu düşünüyorum. Modric ve Xavi'nin elbette farklı yönleri var. Misâl Xavi, ceza sahasına koşu atmayı daha çok seven ve tabela yatkınlığı daha yüksek bir oyuncuyken Modric, Xavi'ye kıyasla sahanın daha derinlerinde konumlanan ve topsuz oyundaki dinamizmiyle de ondan ayrılan bir profil. Modric, kariyerindeki bazı sezonlarında Xavi'yi aşmayı başardı ve Kroos-Modric ikilisi benim kişisel değerlendirme ölçütlerime göre Xavi-Iniesta ikilisi kadar ışıltılı ve ikonik olmasa da Real Madrid'in Cristianolu ve bilhassa Cristiano sonrası döneminde en büyük kurtarıcısı oldu. Luka-Xavi ikilisinin teşkil ettiği eforlu vizyoner merkez prototipine en çok yaklaşan oyuncu Atletico Madridli Koke olmuştu fakat İspanyol merkez bir türlü beklenen sıçramayı gerçekleştiremedi. 

    

    Modric'in en büyük özelliği ve onu eşsiz bir merkez orta saha kılan profil karakteristiği, sıra dışı bir futbol moderni olmasıdır... Modric, elit vizyonerliğini , tekniğini, çelikten bir eforculukla sentezleyen bir oyuncu. Lampard ondan daha skorerdi, Iniesta ondan daha estetik ve yetenekliydi, Xavi ondan daha teknik ve at başı farkla daha zekiydi, Scholes ondan daha iyi bir uzun metraj pasörüydü fakat Luka, yukarıda ismi anılan rakip mevkidaşlarında görülmemiş bir şeyi sundu yani; fizikalite ile tekniğin, destansı dansını... Çünkü o, eforlu bir Mozart. Gerekirse tempoyu ayarlar gerekirse temponun kendisi olur ve tüm bunları o eşsiz senteziyle yapar. Luka, hem toplu hem de topsuz oyunda ölümcül bir dominatördür.  

    

    Luka; bir Borges öyküsü, bir Baudelaire dizesi derinliği ve futbol topuyla damarlarımızda gezinip nabzımızı yükselten bir Shostakovich valsi... Onu izlemek çok keyifli ve sanatsal bir lütuf.